HET SAARIAHO-UNIVERSUM

 

 

Een terugkerend personage in mijn “oeuvre” is privédetective Saariaho. Hij lost de zaken die hij onderzoekt niet zozeer op door slim deductief denkwerk, noch door inventief speurwerk en al helemaal niet door brute spierkracht. Je zou bijna kunnen zeggen dat hij fungeert als katalisator: met hem in de buurt lost de zaak als het ware zichzelf op.

​

Ik creëerde hem midden jaren negentig toen ik aan het verhaal De Smaak Van Haar Bloed bezig was. Dat verhaal had twee lijnen, in de eerste haalt de ik-persoon herinneringen op aan een meisje dat uit zijn leven is verdwenen; in de tweede krijgt Saariaho, op vakantie aan zee, met een meisje te maken dat zich in de nesten gewerkt heeft. Ik kreeg deze twee lijnen niet verenigd tot een enkel verhaal en trok ze uit elkaar. Het Saariaho-verhaal noemde ik Het Meisje Met De Champagnekleurige Ogen. Ik liet een alinea dubbel voorkomen om de verbondenheid tussen beide verhalen aan te geven. Het Saariaho-verhaal was eigenlijk maar half af en drie jaar later ben ik ermee verder gegaan en heb het afgemaakt. De ik-persoon uit DSvhB speelt hierin een bijrolletje onder de naam Porthor Cludydd. Het verdwenen meisje uit DSvhB heet in HMmdCO Biota en Basilissa en wordt min of meer toevallig door Saariaho gevonden. Beide verhalen verschijnen in mijn eerste verhalenbundel Over Wapperende Geesten.

​

Ik vond het schrijven van een verhaal met een privédetective als hoofdpersonage zo leuk dat toen ik met mijn roman De Dans v/d Sprinkhanen klaar was en iets luchtigs wilde schrijven ik begon aan een nieuw Saariaho-verhaal. Dat groeide uit tot een roman met de titel De Vrouw In De Boom. Terwijl ik nog bezig was met het trachten de roman DDv/dS aan een heuse uitgever te slijten bracht ik De Vrouw In De Boom uit in eigen beheer. Inmiddels had ik alweer zoveel korte(re) verhalen geschreven dat een nieuwe verhalenbundel klaar was. Tegelijkertijd was ik ook met een Saariaho-roman bezig maar dat vlotte niet en ik haalde er één scène uit die ik als uitgangspunt gebruikte voor een kort verhaal dat de titel De  Tennisster Die Bij Haar Service De Ballen Via De Netrand Insloeg  kreeg. Dat verhaal verscheen in de verhalenbundel Dichtgemetselde Paleizen.

​

Met een iets andere invalshoek heb ik daarna die Saariaho-roman weer opgepakt en afgemaakt. Deze is online verschenen onder de titel Een Complot Van Niks.

​

In met name HMmdCO en DVidB wordt gerefereerd aan het begin van Saariaho’s detective-zijn. Dit heb ik vervolgens uitgewerkt tot De Luminalmoorden, Oftewel Hoe Saariaho Privédetective Werd, dat opgenomen is in de bundel Denken Dat Het Weer Licht Wordt. Daarna heb ik een verhaal uit de begindagen van Saariaho als privédetective toegevoegd: De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam. Chronologisch speelt dit verhaal zich af vóór het laatste hoofdstuk van De Luminalmoorden.

​

Hierna heb ik nog een Saariaho-verhaal  geschreven dat chronologisch aan het einde van deze serie staat, dus in het chronologische heden. Het is een vervolg geworden op De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam en het heet De Man Die Wat Mankeerde.  Het vervolg daarop heet De Dochter Van De Ladyboy en samen vormen deze verhalen de trilogie Saariaho's Angels.

Vervolgens maakt Saariaho met zijn Angels zijn opwachting in het derde deel van de DIK BLOED-trilogie, waarin de werelden van deel 1 en deel 2, resp De Lange Schaduw Van Een Geboorte en De Dans v/d Sprinkhanen binnen het Saariaho-universum geïntegreerd worden.

 

 

De chronologie:

​

1. De Luminalmoorden, Oftewel Hoe Saariaho Privédetective Werd

(lees hier)

2. De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam (deel 1 vd Saariaho's Angels-trilogie)

(lees hier)

3. De Smaak Van Haar Bloed

4. Het Meisje Met De Champagnekleurige Ogen

(kijk hier hoe deze twee verhalen te lezen te krijgen)

5. Fataal Water, deel 1 (zie hier)

6. De Vrouw In De Boom

(kijk hier hoe deze roman te lezen te krijgen)

7. Een Complot Van Niks

(lees hier)

8. De Tennisster Die Bij Haar Service De Ballen Via De Netrand Insloeg

(kijk hier hoe dit verhaal te lezen te krijgen)

9. De Man Die Wat Mankeerde (deel 2 vd Saariaho's Angels-trilogie)

(lees op deze pagina)

10. De Dochter Van De Ladyboy (slotdeel vd Saariaho's Angels-trilogie)

(op deze pagina te lezen)

11. Het Ingehaalde Heden Op Ramkoers (boek I van deel 3 van de Dik Bloed-trilogie)

(zie deze pagina)

12. De Man Die Een Verkeerde Beweging Maakte (boek II van deel 3 van de Dik Bloed-triloogie)

(zie deze pagina)

13. Fataal Water, deel 2 (zie hier)

14. Wachten Totdat Het Niet Meer Te Laat Is (zie hier)

​

​

De personages en hun namen.

​

 Omdat ik het vreemd vind om gangbare namen te gebruiken vanwege de associatie met personen die ik ken verzin ik op allerlei manieren namen.

SAARIAHO zelf is genoemd naar de Finse componiste Kaija Saariaho, naar wie ik tijdens het schrijven van De Smaak Van Haar Bloed / Het Meisje Met De Champagnekleurige Ogen veel luisterde. Vooral naar Nymphea  en Lichtbogen (1986). Mijn personage luistert echter voornamelijk naar west-coast gitaarrock.

Veel andere namen zijn vertalingen in het Welsh van een bepaalde eigenschap van het betreffende personage. Om maar eens wat voorbeelden te geven: Corff Crafangu (de begrafenisonderneemster in De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam) betekent lijkenpikker. Hunanladdiad (De Vrouw In De Boom) betekent zelfmoord (toen ik die naam verzon wist ik nog niet dat dit personage geen zelfmoord had gepleegd).

In Fataal Water en Wachten Totdat... gebruik ik namen van actrices in Amerikaanse sitcoms, overigens volstrekt willekeurig. Er is hoe dan ook geen relatie tussen mijn personage en de actrice, noch haar rol in de sitcom.

​

de belangrijkste personages:

BIOTA, hoofdrol in De Luminalmoorden en De Smaak Van Haar Bloed, een bijrol in Het Meisje Met De Champagnekleurige Ogen, en komt in sommige verhalen als herinnering terug.

ISOLAÄ, hoofdrol/ titelpersonage in Het Meisje Met De Champagnekleurige Ogen. Ze sterft maar komt in sommige verhalen als herinnering terug, vooral in relatie tot haar zus Alieissai.

FERA, speelt naast Saariaho de hoofdrol in De Vrouw In De Boom en Een Complot Van Niks, wordt vermoord in De Man Die Wat Mankeerde, komt daarna regelmatig als herinnering terug

YUPA, dochter van Saariaho, titelpersonage van De Vrouw In De Boom, sindsdien vast personage als een van Saariaho's Angels. expert in online zoektochten, beheerst pencak silat

YDYE, moeder van Yupa, speelt een belangrijke rol in De Vrouw In De Boom en sterft in Een Complot Van Niks, komt in sommige verhalen als herinnering terug.

NAMMYO, voor het eerst in De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam, sinds De Man Die Wat Mankeerde een  vast personage als een van Saariaho's Angels, beheerst boogschieten en vovinam

ALIEISSAI, jongere zus van Isolaä, vriendin van Saariaho, vast personage sinds De Man Die Wat Mankeerde als een van Saariaho's Angels

ERRÒ (Erica Rosa), dochter van Nammyo, vast personage sinds De Man Die Wat Mankeerde, jongste lid van Saariaho's Angels, beheerst vovinam

ODEN, vader van Errò, voor het eerst in De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam, doet sinds De Man Die Wat Mankeerde meestal op de achtergrond mee maar in De Dochter v/d Ladyboy als centraal personage. telg uit een oud Vietnamees adellijk geslacht

BONET, nicht van Saariaho, hoofdrolspeelster in Fataal Water

EPHRAIM, muzikant, speelt samen met medemuzikant EDEN een belangrijke rol in Fataal Water en Wachten Totdat Het Niet Meer Te Laat Is

D’ABO, muzikant bij Ephraims band, krijgt een relatie met Yupa

ELFMAN, Erròs vriend sinds Fataal Water

JAZZMINE FIRENZE, speelt een belangrijke rol in Wachten Totdat Het Niet Meer Te Laat Is

​

​

Als achtergrondfoto heb ik een still uit THE BIG SLEEP gebruikt, de iconische privédetectivefilm met Humphrey Bogart als Philip Marlowe (en Lauren Bacall, Bogie's grote liefde, als Vivian Rutledge). Hoewel mijn privédetective in niets lijkt op Marlowe is hij het prototype aan wie sindsdien elke privédetective afgemeten wordt.

​

Als achtergrondfoto voor de pagina van De Vrouw Met Het Spectaculaire Lichaam heb ik de actrice Maria Schneider gekozen. Naar haar heb ik het uiterlijk van het personage Roos gemodelleerd.

​

De achtergrondfoto op De Man Die Wat Mankeerde is niet van het titelpersonage, maar zoals ik me Oden voorstel.