Tejo Merkus
Meer Modderverhalen
Ook deze verhaaltjes zijn geschreven door middel van de cut-up techniek. Van elk liedje van de artieste uit de titel (dwz alle liedjes van officieel uitgebrachte lp’s en cd’s) heb ik middels een vaststaand procedé één regel geselecteerd en vervolgens achter elkaar gezet. Mijn aandeel bestaat uit het plaatsen van leestekens en af en toe het aanpassen van persoonsvorm of grammaticale tijd, en uiteraard het vertalen uit het Engels, en in het geval van Somi zelfs een enkele regel uit het Kinyarwanda of Swahili, hetgeen me tot mijn verbazing gemakkelijker afging dan het vertalen van Nneka's Nigeriaanse Engels.
Het verschil met de verhaaltjes op Modderverhalen is dat daar het procedé herhaalbaar is en tot telkens dezelfde tekstregel leidt, maar ik bij onderstaande verhaaltjes een aleatorisch procedé heb toegepast dat niet reproduceerbaar is.
​
Beluister de remixen van mijn voordrachten HIER
​
​
De Aimee Mann Depressie
De Meshell Ndegeocello Schizofrenie
De Maria McKee Hysterie
De India.Arie Neurotypie
De Somi Borderline
De Kate Bush Histrionie
Het Nneka Monomane Affect
De Aimee Mann Depressie
Maar ik denk dat je het snapt, zelfs onderweg en in gebed. Alweer een juni is voorbij. Het kan iedereen geweest zijn. Ik zou moeten kloppen op de deur van de parelachtige poorten, oh jij stom ding, op zoek naar iets dat uitlegt, terwijl jij er trillend en bleek wordend bijstaat. Zij probeert me dingen te vertellen waarvan ik weet dat ze nooit teruggebracht zullen worden. Maar dat heuvel op klimmen, ik voelde dat iemand zou zeggen: en toen gebeurde iets vreemds. Wel, ik meen dat dit nu het einde is, als ik het zo gewild had. Terwijl ik hier ben druk je niet op ‘speel’ en je bent weerloos. Oh, je kunt succes hebben; houd het bij nauwsluitende jurken, snelle auto’s en hoofdletters in blokschrift. Maar wanneer de vraag is gesteld hoef ik niet te blijven voor jou. Je bent bij domkoppen nu, dus zit daar niet te denken dat je uit de penarie bent omdat het zelden voorkomt dat je weet wat te verwachten met iemand die je waardeert. God weet dat het niet veilig is met iemand anders. Twee kan zo slecht zijn als één, het is het eenzaamste getal na nummer één, maar ik kan de twijfels die ik heb niet onder ogen zien, hoe kan iemand er ooit tegen vechten? Dodelijk. Maar je verwart snelheid, je doet dat echt, met wat je wilt. Je ziet eruit als iemand die past bij een behoeftig meisje.
Hoe ben ik anders? We moeten iemand hebben om ervoor op te draaien, daarom ren je rond de parkeerplaats en ik weet dat ik erom gevraagd heb. Laten we elke vraag om een kuur weghalen. Je krijgt me niet terug naar de boerderij, want ik verlaat deze plaats, dan verklaar ik quitte te zijn. En op een dag zul jij leven om spijt van mij te hebben. En hier zijn wat biertjes zodat wanneer we wat zouden rondhangen en naar Bacharach luisteren je me dom voorkomt. Maar je was iemand van ons. Je moet gewoon meer van hem houden. Alle volmaakte drugs. De ratten zijn gevlucht maar ik houd vol. Naar een plek. Geen helder schijnend oppervlak op mijn gezicht. Afrekening in de laatste akte. Ik zal het niet laten zien, ik heb liefde en woede. Ik denk dat ik gelukkig zou moeten zijn verkeerd begrepen te worden. Of blijf totdat de klus geklaard is. Dus kom op, laten we gaan, klaar of niet. En van achter het scherm kan het zo volmaakt uitzien.
Maar je laatste uur heeft geslagen en je bent overgeleverd aan het lot. Schat, er is iets fout met mij. Geeft op wat het meeste pijn doet. Iets is niet goed omdat het niet de manier is, maar nog steeds, als een gebouw dat op de lijst staat om vernietigd te worden. Vond een briefje op mijn deur. Toen jij het schreef wist ik dat dit verhaal mijn hart zou breken. Maar ik weet niet, maar ik weet genoeg om te weten, jij klein wonder, jij hebt je er altijd doorheen geslagen maar dat is nu geen troost.
Het is verdwenen en heeft geen sporen nagelaten. De vorst beschadigt je neus, alleen maar omdat het kersttijd is. Het is een lange weg terug. Je bent zo knuffelbaar als een cactus. De blauwe gaai is weggegaan. We zullen allemaal samen zijn, deze gezegende baby is geboren, moge je dagen vrolijk en gelukkig zijn. Ik zocht de hemel af naar een ster, ze hakken bomen om. Je hebt veel geld maar je kunt je de snelweg niet veroorloven. Voor de liefde van God kun je me niet nog een keer vertellen dat je naar huis ging toen het vuurwerk en de ritjes waren afgelopen. Ik wil je niet verlaten, schatje, maar ik heb mijn portie gehad.
Sta op, de naald heeft een kleine vinger geprikt. Dat is een gelukje bij een ongeluk. Ik deed alsof ik een vonk voelde overslaan. Waar niemand anders is die je kent huilend over niets dan een missende tand. De plek waar je faalde. Zorg dat het twee keer zo snel gaat als jij en ik. Daar is niemand een ware gelovige. Kon alleen de elite met afschuw vervullen. Niemand kan zijn demonen van het lijf houden. Je haat jezelf. Van mensen die dood voor je zijn. Wat feiten waren in je kunstzinnig herschikken. Een meisje dat leeft in Gekkenstad, het is in orde. Je haren schuddend zoals je vader deed. Waarom bewegen, beweging is hoe het allemaal begint. En raad eens wie voor cipier zal moeten spelen. Haalde adem vol jodium en kreeg een overdosis. Rode vlag duiker. Want je had kunnen weten.
Altijd kijkend wat voor weer het wordt maar zij willen weten waarom. Ik kon het nooit zeggen. Niemand betwist de kwestie zoals jij het doet. Geef me asjeblieft hoogte. Afbeelding op een gesloten circuit. Ga zoals voorgenomen. Dus ik betaal wanneer je gaat maar het overtuigt me alleen maar dat jij goed bent voor mij. Een diagnose is een spiegel. Hij denkt, en wanneer hij denkt kan hij niet meer zwemmen. Dus nog een keer rond het parcours, nog een rondje. Ik stijg op als rook, of de stoom van jouw kopje.
12/ 13 02 18
De Meshell Ndegeocello Schizofrenie
Gewoon achteroverzittend en pratend, noem me wat je wil maar je weet dat het waar is: de kapitalistische hand om je keel als je wandelt door deze wereld van confrontatie. Met haar grote handen legt ze zijn lichaam in de wieg die de zwarte man huilt, de overweldigende populariteit van zien, beter zijn, en er blank uitzien. Het is als Lena Horne Stormy Weather zingend. Liefde is wat ik zoek en zoek te vinden, ik ben gewoon hopeloos romantisch, alleen maar om mijn pijn te verzachten, zal het ooit veranderen? Misschien zou ik met jou kunnen praten of zou jij met mij kunnen praten. Het licht is zo verblindend.
Al wat ik ooit gewild heb is een zwarte man. Ik zie de hemel met open armen tegemoet. Bevrijd me, bevrijd me van mijn leven. Zeg me dat ik de enige ben, geef me, leven van mijn leven. Wie is hij en wat betekent hij voor jou? Ik moet toegeven dat wat verboden is altijd mijn aanvechtingen prikkelt. Zullen we de liefde bedrijven? Voel de golven van de oceaan, kom rusten in het oog van de storm. Kun je me horen, proef je mijn pijn? Want liefde heeft geen ander verlangen dan te vervullen.
Ik was wraakzuchtig op mijn eigen manier, want nu heb je geen interesse in wat ik ook maar te zeggen heb. Vergeef me voor mijn gewoontes, want de redenen waarom we huilen: ik sta beschaamd midden in mijn dwaze trots. Geef je hele zelf, kalmeer mijn gebroken hart. Zo mooi. Kon ik er maar zijn voor jou. Ik had nooit gedacht dat ik verliefd zou worden, ik had nooit gedacht dat ik verliefd zou worden op jou.
Iemand zei dat onze hoogste bestemming was om blank te worden, maar het is een hete nacht. Je kunt me toch een beetje beter leren kennen en tijd met me doorbrengen, met de zwaai in je heup. Nu was ik ongeveer zeventien, hoe was het in mij? Daarom wordt het tot op de dag van vandaag Bloedakker genoemd. Er is geen plek waar ik liever zou zijn, je goed voelen is het lokaas, zeg jij, zeg ik.
Om je te troosten, proberen wat geld te verdienen aan mijn vermoeidheid. Ja, jij wil geld hebben in je portemonnee, uh dat is prima, mijn geliefde. Maak je geest als de heldere blauwe hemel, breng me erheen. Kom met me mee, we kunnen leven in liefde.
Kom op, papa is alleen maar het bloed in mijn aderen. Breng me naar je tuin. Je bent mooi. Zou ik moeten liegen? Zo stil, ze worden muf. Geef je ziel bloot aan mij, wanneer heb je de hemel verlaten?
De stemmen verachten en bespotten me, we zullen onder de zon verbranden. Laten we de liefde bedrijven en de Schepping manifesteren. Ik weet dat je van me houdt, ik voel het zich verspreiden rondom mij heen. Sorry dat ik loog, ik was een zielig en eenzaam kind. Ik doe sommige dingen goed.
We gaan naar de maan, mijn moeder en vader, mijn vaartuig naar deze gezegende planeet. Zal je er zijn, getroost door de mooie stem die je hoort? Als je het ziet aankomen ren ik de andere kant op, alleen. Dacht je echt dat je bijzonder was? Niet genoeg om je te vergeten. Niemand zag, niemand zag, het is mooi. Laat me jou daar beneden beminnen, ga in de rij staan, ik zal buiten op jou staan te wachten. Ik kies altijd de verkeerde manier, het voelt als, soms vergeet ik wie we zijn. Wat als er geen enkele wolk in de lucht was, ik was gewoon een van de miljoen. Lach en herinner je niet.
Terug naar de tekentafel, het is uit zicht. Proberend wat leven in de hitte te ademen.
Jij draaide gewoon je rug naar de massa. Gewoon een menselijke wilde. Neem een vliegtuig. Niemand kan me zo gek maken als jij doet. Laat me sterven, laat me sterven. Zou je me veroveren? Hoeveel zoeter mijn liefde is wanneer je het hebt. Weet je niet dat geen levend mens altijd een engel kan zijn? Want je hebt mijn volmaakte lichaam aangeraakt met je geest wanneer je me zegt dat je van me houdt. Ik ga mijn leven daar beneden doorbrengen, zodat je de enige bent die mij kan opwinden. Zon in de hemel, je weet hoe ik me voel. Vertel me nu, ik had een moeder die bad: Houd je aan de beloftes, man, die je me gedaan hebt.
Ik draag mijn liefde in mijn hart, gekleed in groen, en ik weet, ik word opgejaagd door mijn jeugd. Mijn huid is geel. En als je het mij vraagt, je weet, ik zou niet erg behulpzaam kunnen zijn. Er is niets tussen ons. Verbaasd dat mijn knieën me rechtop houden. Het bloed en kruis vlammen op. Komeet kom naar mij, kom naar mij.
En wat betekent het om te klappen of gewoon met mijn vingers te knipperen? Wat een idioot was jij. Samen zien we er goed uit. Ik kies jou, je kunt stoppen met verlangen, een oprecht leven zal uiteindelijk goed komen.
14 02 18
De Maria McKee Hysterie
En nu we elke scène uitgespeeld hebben, in jou, word ik verstikt door de leegheid. Ik mag een beetje leunen op een dik rood tapijt. Ik herinner me toen je van me hield, schatje. En er is een plek die we nog moeten aanraken. Je sloot me buiten toen ik mijn hoofd opende. Je hebt het jagen van de zee in je ogen. Ik zal de rest doen, het is niks te vroeg voor mij om te missen. Ik nam een sprong vol overtuiging en struikelde, maar het lawaai en de onrust en zwerfzucht trekken me naar beneden. Jij bent het bloed in mijn aderen, ik zou het je niet kwalijk nemen als je me pijn zou doen. Leven werpt een schaduw op onze gezichten. We struinen door velden nat van regen en ik blijf me afvragen wat geweest had kunnen zijn. Je moet zondigen om gered te kunnen worden. Ik was goed, zo goed dat ik perfectie benaderde maar jij keerde je tegen me. Wat ik niet zou geven, of misschien ook niet maar het is in orde, voor de volmaakte dag.
Ik droom in een doos die leeg is en ik heb je met een list overgehaald om te blijven. Heb het met me meegedragen sinds mijn moeder mij droeg; jij hebt altijd nog de zomers. Vervaagde schoenafdruk op de grond, we horen er thuis. Sla op een gong, da da da da da. Je hebt me zo gelukkig gemaakt, schatje, want ik nam een hoge duik, me goed voelend, leven vindend tussen het onkruid faalt nooit. Het pad van ons afschuddend, het is zo stil, je neemt je leven op dit precieze moment. Je kunt snel in deze situaties terechtkomen. Ik kan dit doen. Zul je je herinneren hoe je stormachtige gezicht was verstrengeld in mijn haar? Warme winden drogen mijn tranen vandaag.
Als je wegdraait, oh lieveling, asjeblieft, blijf, jij sterogige kleine garnaal houd ik bij me. Ma, vertel dat je kinderen elke dag.
Ik loop in de nacht, de eenzame maan roept me. Ik heb me nooit zo eenzaam gevoeld.
Je hield het glas zo stevig vast. Hoe ik me voel, gewoon hoe ik me vandaag voel, ja. Laat je koopwaar op de grond vallen. Hoog is het risico om van je af te slaan, het risico om gewond te raken. Ga krachtig door, kleine ster. Ik placht de tijd aan mijn zijde te hebben, is het al tijd, oh. Ik rijd van werk naar huis, ik ben sterk genoeg, ga terug naar hem, omdat het de kleine jongens afschrikt. Gooi je kleine dobbelsteen. Leun op mij, schatje, we gaan het maken.
19 02 18
De India.Arie Neurotypie
Een verandering gaat komen wanneer ik in de spiegel kijk en de enige aanwezige ben ik. Precies dat wat twee harten verstrengeld houdt, het doet me denken aan chocola bedekt met honing. Ik moet erop vertrouwen eruit stappen. Waarom haasten, er is geen manier om de pijn te mijden. Ik ben klaar voor liefde. Dit is een liedje voor jou, in mijn tranen, je bent altijd in mijn hoofd. Asjeblieft nu, verontschuldig me dat ik zo brutaal ben, zo eenvoudig, maar tegenwoordig is het niet zo simpel voor mij om tot een besluit te komen. Ik wil gaan naar mooi mooi mooi. Dit is een liedje voor jou, jij bent mijn held.
Het enige constante op de wereld is verandering. Ik ben de hele wereld over geweest, want alles wat ik doe of zeg, op mijn knieën, en nu bid ik voor geduld. Hoe kan dezelfde man me zo kwaad maken? Je bent altijd in mijn gedachtes, mijn mentaal fysiek spiritueel en emotioneel lichaam, omdat ik verlost ben van jouw angst en pijn. Er is een engel die me de weg wijst. Echt verliefd zijn is niet als in de film, wil je alleen maar gelukkig maken als jij een auto zou zijn. Al mijn onzuiverheden en onzekerheden vertelde je mij, dat is hoe ik weet dat God echt is. Dus laat je schild zakken want er is een nieuw meisje in de stad.
De moed om de dingen te veranderen die ik kan veranderen. Deze armen laten je gaan. Ik kreeg het telefoontje vandaag, ik wilde het niet horen, goedemorgen aan de harde realiteit van het leven. Ik ga al mijn kleren uittrekken. Ik ontmoette een jonge broeder die me deed voelen: maar ik wil leven ik wil leven ik wil leven. Ik wil gaan naar waar de bergen hoog genoeg zijn om mijn liedjes te echoën. Moet gaan, wachtend op een nieuwe zomerdag. Toen ik klein was probeerde ik te schreeuwen: "Altijd zwart geweest." Ik ben dankbaar voor het radiostation.
De hoogste uitdrukking van liefde is geven zonder verwachting. Ik creëerde een tweesprong in mijn leven en niets gaat gebeuren tenzij ik beslis. Ik weet wat ik moet doen, ja. Ik heb zoveel bereikt in mijn leven. Ik ben dankbaar dat U me gecreëerd hebt uit hetzelfde weefsel, uit dezelfde dingen. Je was er altijd voor mij, oh, oh, oh, getto-o-o. Misschien klink ik als de hedonist die ik wilde in mijn leven. Van de pyramiden tot mijn hartslag en het doet pijn als gloednieuwe schoenen. Help me eraan herinneren, als madeliefjes in de wei, moet het vinden. Je weet hoeveel haar op ieders hoofd en misschien kan ik vallen voor iemand.
Ik ben in een paar processen geweest. Hij gelooft dat hij gestraft moet worden en leeft nu in zijn verleden. Ik ben dankbaar dat ik nu kan zien. Ik open mijn hart als een bloem. Hoe al mijn angsten mijn mogelijkheden ingeperkt hebben. Deze liefde, het heeft zijn haters, omdat het me hielp de pijn onder ogen te zien. Je liefde is als, ik houd van de geur van je stem. We hebben allemaal een gevoelige plek. En wie je bent, vogel van de ziel, rijs op, kijk omhoog. Laat mijn handen gebruikt worden om te bouwen en niet om te vernietigen. Ben ik mijn broeders hoeder, ja dat ben ik.
Is er helemaal geen God of ben ik niet de stukken van innerlijke gebrokenheid? Wat je doet, van het Vrijheidsbeeld tot aan Carnegie Hall: hier is vreemd fruit en een bittere oogst. Ik ben niet van mijn leeftijd, ik heb het scherm naar beneden gehaald. Er is liefde (mmm), prijs het. Als je je kunt herinneren, ter ere van je broer. We gebruiken aldoor telefoons, emails en faxen. Bericht aan jezelf: zoek je waarheid.
15 02 18
De Somi Borderline
Door bij al deze Modderverhalen als uitgangspunt teksten van anderen te gebruiken en er vervolgens een vaststaand procedé gebaseerd op toeval op los te laten wilde ik volstrekt onpersoonlijke “verhaaltjes” maken. Bij Somi is dat niet gelukt; dit is een zeer persoonlijk, bijna autobiografisch verhaaltje geworden. De grens tussen toeval en objectiviteit enerzijds en persoonlijke anekdotiek anderzijds is hier een heel dunne lijn.
​
​
O, mijn vriendin, jouw onverbreekbare band greep een houvast, rende naakt door de vallei, keerde terug naar huis. Nu probeer je me pijn te doen, je zult me horen schreeuwen. En ik ben stilletjes aan jou aan het denken. Ben ik je aan het verliezen?
Hallo, Rwandees meisje, ik tril wanneer de maan opkomt. Jullie worden groot, laat dat opgroeien maar zitten. Iedere voorbijgaande dag, voeten op de grond, mooi en verbrand. Dit zijn de herinneringen van een muurbloempje. Vertel hun je dromen, om hun te vertellen over je angsten. Ik kan de open ruimtes zien, rakelings langs de oceaanbodem scherend, verstrak je je grip op mij. Maar ik kan het licht zien waar de duisternis valt. Ze zeggen dat het slechts juju is. O, Afrikaanse vrouw, weet je niet, gisteren droeg je motorfietsvleugels. Neem je tijd, breng hulde aan het land van hen die voor je kwamen. Koplampen en hitte, schaduwen, langzame auto’s.
Binnenin me broeit de storm van een geliefde, haar man ging vorig jaar dood, je bent nog steeds mijn meisje en ik hoef de stukken niet op te rapen. Ik houd van mijn kleine vriendinnetje, sterk genoeg om door te gaan, pure chocola, porseleinslakschelp, de vorm van je nek, alles. De hand van mijn hart had altijd haar palm op je huid vol heimwee gelegd.
Ik drink geen koffie, ik neem thee, schat. Loop langs, zuig op je tanden. Dus kus de hemel, jongens, voordat zij de dobbelstenen gooit, ja. Ik ben bang om alleen te zijn, ik zeg dat dit het niet waard is. Jij was gewoon je dromen achter je droeve ogen te verbergen. Laat dan de engelen zingen tot het mijn beurt is. We kennen elkaar, laat het ikzelf zijn die mijn droevig liedje hoort, aan een heer die ik niet kende. Het is zo lang geleden, mijn herinnering is hopeloos, jij bent mijn middernachtsengel.
22 02 18
De Kate Bush Histrionie
Raak me aan, houd me vast, hoe mijn open armen pijn hunkeren wanneer ik naar je luister. Je komt een vriend tegen die je lang niet meer gezien hebt en dan kom ik er achter, wanneer ik goed omhoog kijk. Hij is heel begripvol, ik heb het zo koud, laat me door je raam naar binnen waar de jongens van je bende whisky achterover slaan, een beetje nerveus lachen, de deur afsluitend.
Oh om verliefd te zijn en er nooit meer uitkomen. Je kwam uit de nacht, want nu besef ik dat iedereen van ons probeert te bewijzen dat je beter bent, vrouw, oh vrouw, twee in één. Dat trappen hier binnenin zorgt ervoor dat ik jou achterlaat. Het soort blauw tussen wolken wanneer de zon verschijnt. Wanneer, wanneer ik een man ben maar hij duikt altijd te snel, te snel om zich te redden. Druk je voet niet op de rem van je hartzeer, de soldaten worden week, de oorlog is voorbij.
Mijn onnozele trots, ze zal je vertellen dat ze echt is, maar we weten dat de vrouw die de kamer huurt een nee-nee is tegen je zelfgemalen koffie. Je stond in de klokkentoren en hoe ze was voordat de jaren voorbijgevlogen waren. Hmm, waai weg, waai weg, alles waar we ooit naar op zoek zijn – ooh, de maan. Ik ben druk bezig mijn demon op te jagen en ik zal komen voor jou, Heer van de Dans met Nero en oude Nicky. Ik ben nooit eerder gevallen voor een kleine jongen om een moeders held te onderscheiden na de ontploffing, maar ik kan me er echt niet druk om maken, ooh. Het verandert in angst wanneer je me zou dragen. Ze stinken als westerlingen.
Ik weet niet waarom ik huil, maar nu begin ik te leren hoe en duw hen uit de voordelige positie van het bos. Ik zal het je niet laten doen, was in de armen van een goede vriend van mij, maar iedere keer dat je ontsnapt hoor ik de lift naar beneden gaan. Jij en ik zullen niet ongelukkig zijn, bang voor wat zou kunnen zijn. En als je komt – spring! Het breekt de kooi, angst ontsnapt en neemt over. Ik word huilend wakker. Laat me zwak zijn, laat me slapen en van schapen dromen, overal, zo wit.
Zij is een heks. Ik kan je niet laten weten, zei zij, kom op laten me leven, meisje. Stap de nacht in.
Weet je wat? Nu heb ik macht over het lichaam van een vrouw – ja. Het zou mijn hele leven in beslag kunnen nemen, precies als een gevoel dat jij uitzendt. Zie hoe het kind instinctief de hand uitsteekt, het lijkt precies als jij, precies als jij op elke wijze.
Ik was een nieuw programma aan het laden. Oh, ik weet dat je alleen maar wilt helpen. Dit is waar ik wil zijn: ik kan de blik in zijn ogen niet zien. Geef me deze momenten terug en ik zou weer op de been zijn. Je doet huh. Je bent van binnen een vrouw: erover praten, wil geen excuses, ja. Ik zei: Alles wat ik heb heb ik gekocht met jou.
Van alle mensen op de wereld die je nooit pijn doen, welkom in de eenzaamste stad van de wereld. Trek ze aan en je droom zal uitkomen. We nemen alle telescopen waar je danst op je graf. Oh hij doet het, hij doet het, hij doet het. En dan breng je me meer vreugde en al je shirts en broeken en dingen, haar van de deurmat.
Al de banieren stoppen met wapperen aan de andere kant van de ruïnes. Mama… Totale zonneschijn. Het is de beste vergissing die hij kon maken. Het regent, houdt ons dichtbij je hart. Dit is waar de schaduwen komen om te spelen. We gaan naar het maanlicht rijden, alle vogels lachen, er zijn miljoenen sneeuwvlokken, koud bergwater. Ga er nooit zwemmen. Ga gewoon op de rand staan en kijk erin. Vol dode bladeren, stukken afgebroken takken.
De schoolmeester van Darjeeling zei dat hij jou zag bij het Tengboche klooster. Toen ontmoetten we elkaar in 1942 maar we stonden aan verschillende kanten. Eider-donsval, en zij zullen je over de muur dragen.
23 02 18
Het Nneka Monomane Affect
Ik ben bereid je te leren kennen maar je rent zo snel weg. Ben sterk, voor jou en mij. Ja, we zijn gemaakt door liefde en liefde alleen; hoe lang willen we ons zelf tegenhouden om te denken dat we er niet mee overweg kunnen. We weten wie we zijn. Je houdt eraan vast me jou niet te laten willen missen. Heb je een woedeaanval, zit je vol stress, een man die een kind verwekt maar niet in staat is zijn toekomst te zien. Spijt, acceptatie, dit is wat ik pleit te praktiseren. Deze wereld gemaakt van goed en kwaad, ja, Gods engelen zijn krijgers. Probeer me niet op te jagen.
Een gebed tot mijn Hemelse Vader. Als ik niet zou smeken, zou U het uit Uzelf doen. Ja, zo voel ik me over U, goddelijke liefde, ik twijfel aan U. U hebt doelen te bereiken. Mijn hoofd zegt dat ik de weg kwijt ben. We behoren aan God.
Geen waarheid wanneer zij praten, zeggen wat ben je deze keer aan het zaaien. Nee, je kunt me mijn ervaring niet afnemen. Zal ik me de rest van mijn leven afvragen of ik beter voor gelijkheid kan gaan? En je hebt de kus gekregen, waar geen liefde is, waar geen hart is. Kijk, vertel me, kijk wanneer we opmerken, kijk wat het probleem van hen met ons is. Genoeg problemen, genoeg toestanden aan de gang. Het is waar, opnieuw een dag verstreken dat mijn geweten me opjoeg. Wat me niet doodt maakt me sterker.
Ik zie de leugens rondom me wanneer ik eenmaal bemind heb, zonder twijfel. Je hebt duisternis binnen in je. Ik verloor mijn ziel terwijl ik naar je zocht. Loop de weg met mij, het gaat om het leven van 200 miljoen mensen. Ik lijd met mijn ziel, de complicaties die kunnen optreden, vertellen mensen me, waar we zijn wanneer zij ons bezitten. Is het op deze manier. Ik ben het geweten dat moet zijn, want het was in onze geest, in onze ziel, in de wereld. Oh je draagt je kruis, en ik ook, ik draag mijn kruis, oh. Ik weet niet wat morgen zal brengen, en hoewel je ver weg lijkt, je bent zo dichtbij dat ik je kan voelen. Je hebt me niet meer nodig, want dit is wat we hebben gemaakt voor de zonneschijn en de regen. Zoals de maan aan de oceaan trekt, trekt de aarde aan de maan. De resultaten, de agressie, de beledigingen ben ik. Toen je me het allerhoogste beloofde, om me duidelijk te maken dat deze liefde echt is, als je me zo laat zweten, en je vertrouwen zou verkopen zoals Judas Jezus verkocht: ik ben gewoon een product van een ander manier van leven.
Alle volkeren bidden tot dezelfde God. Ik zal naar huis gaan, jij bent alles wat ik ken.
Als jij zo bent, mijn liefde, mijn liefde, zeg het is zo en jij loopt weg, omdat ik me dan als een volbloed pidgin gedraag. Tel je zegeningen, benoem ze een voor een. Ik zal nog altijd voor je bidden, hoewel het voor jou eenvoudiger zou zijn als ik verloren ben.
01/02 03 18